Voor mijn verjaardag afgelopen zomer kreeg ik het boek De reis van de jonge Ossenhoeder. Het is geschreven en getekend door Regina Linke. De drie figuren uit het boek zijn de jonge ossenhoeder, de os en het konijn. Deze zijn gebaseerd op de drie pijlers van de Chinese filosofie; Confucianisme, Taoïsme en Boeddhisme. Het is prachtig getekend en beschrijft de reis die de jonge ossenhoeder aflegt en alles wat hij daarbij leert.

Zelf heb ik ook een reis gemaakt.

Toen ik in 2019 startte met mijn studie Chinese Geneeskunde kon ik niet inschatten hoe die studie mijn leven zou verrijken en op welke manier. Door de studie bij BoYi ben ik een ander pad ingeslagen en anders gaan kijken naar mijn ervaringen in het verleden. “Soms schittert er schoonheid uit een universum met scheuren”, zegt de jonge ossenhoeder. En dat blijkt te kloppen, zie ik nu ook.

Nu doe ik wat beter bij mij past en waar ik veel voldoening uit haal. Het is allemaal nog in de opstartfase maar ik leer heel veel van de mensen die ik kan behandelen in mijn praktijk. Soms leer ik ook wat ik anders had kunnen doen of hoe ik misschien sneller tot een resultaat had kunnen komen. Het hoort er allemaal bij. Ik leer afscheid nemen van mensen die zich nog niet kunnen openstellen voor mijn behandeling.

Mijn focus ligt vooral op de behandeling van mensen die in hun jeugd seksueel misbruikt zijn. Dit gaat heel voorzichtig en in kleine stappen. Het is namelijk essentieel dat deze doelgroep zelf de regie kan behouden tijdens de behandeling zodat er niet weer dingen gebeuren die ze eigenlijk niet willen.

Vrouwen die zijn misbruikt willen bijvoorbeeld vaak niet op hun rug liggen, mannen niet op hun buik. Soms durven ze zich niet uit te kleden dus dan is een rustige Tuina massage op een stoel, over de kleding heen echt een uitkomst. Sommigen willen geen behandeling met naalden want: “dan lig ik vastgeprikt en kan ik weer niet weg," maar ik heb geleerd dat er meestal geen bezwaar is tegen een naald in DU-20 en Yin Tang, gecombineerd met een ontspannende voetmassage (als ik de tafel maar rechtop zet, zodat ze kunnen zitten). Zo probeer ik ze beter te laten aarden en het Yang naar beneden te halen. Rustige bewegingen zijn helpend en veel uitleg over wat je gaat doen maar vooral vragen wat ze willen en wat ze echt niet willen.

Mijn missie is om lotgenoten te helpen helen. Zo kan ik ook betekenis geven aan mijn eigen ervaringen. Kortom ik voel me geheeld als mens, beter geworteld en meer bewust van wie ik ben en waarom ik hier ben.

De jonge ossenhoeder zegt daarover: “als we blijven vasthouden aan wie we nu zijn, veranderen we nooit in wie we zouden kunnen worden,” Ik gun iedereen zo’n reis om te kunnen worden wie je werkelijk bent.