Ik heb sinds kort een nieuwe Portugese tennisleraar José. Deze man verbaast mij steeds meer omdat hij naast zijn geniale tennisinzichten een ware Buddha blijkt te zijn. Als ik een bal verkeerd sla roep ik vaak “Shit, stom zeg!”. “Dat moet je niet doen”, zegt hij dan. “Dat is een negatieve gedachte van iets wat gebeurd is. Deze negativiteit neem je mee naar je volgende slagenwisseling.”

Hij vervolgde: “Je neemt dus het verleden mee naar de toekomst, en dat wordt je werkelijkheid. Leer van je fout en wat je de volgende keer anders gaat doen. Vervolgens moet je gewoon NU zijn. Focus op de bal die NU op je afkomt en wees daar met je hele aandacht volledig bij.”

Hoe vaak gebeurt het niet in ons leven dat we een negatief oordeel hebben over iets wat we ‘verkeerd’ hebben gedaan? Op de een of andere manier blijven de negatieve ervaringen altijd veel langer in ons brein hangen dan de positieve. Er heerst een algemene sfeer dat je geen fouten mag maken, niets ‘verkeerd’ mag doen. Maar wat is ‘verkeerd’? Bestaat er wel zoiets als goed en slecht? Zoals alles in TCG is ook dat relatief. Dus het alom gehoorde adagio ‘it depends’ van dr. Mao gaat ook hier op.

De mens heeft de unieke capaciteit om te reflecteren. Hoe handig is dat als je wil leren en beter wil worden in je vak? Omdat, zoals eerder gezegd, fouten prominenter in je geheugen aanwezig blijven, kan het tijdens je studie een unieke ingang zijn om te leren. Juist tijdens je studie moet je dus geconfronteerd worden met lastige situaties waarin je ‘stomme’ fouten gaat maken die je bijblijven. 

Als je vervolgens goed gecorrigeerd wordt leer je er ook echt iets van en zal je die fout later in de praktijk met je patiënten zeker niet meer maken. Als je terugkijkt, was deze fout dan goed of slecht? Daarom leggen we bij Bo Yi zoveel aandacht bij het zelf praktisch oefenen en toepassen van geleerde kennis en vaardigheden.

Buddha José heeft absoluut gelijk als hij zegt dat je vervolgens met je hele aandacht in het NU moet zijn. Je hoeft je fouten uit het verleden niet mee te nemen in onzekerheid naar je volgende diagnose. Je weet namelijk wat je kunt, wat je geleerd hebt. NU volledig focussen op je patiënt. Meer kan je niet geven, want alleen NU kan je je patiënt maximaal ondersteunen. Het is bij mijn weten nog nooit iemand gelukt om een behandeling in het verleden of de toekomst te geven.

Loed