The Life of a Bo Yi student! Deel 2

Hey Corrina, alweer enkele maanden verder nu; nog steeds even enthousiast?
Ik ben nog steeds enthousiast, maar ik ben er wel achter dat dit niet een studie is die je ‘even’ doet. We hebben er nu 5 lessen opzitten en er zijn wel een paar momentjes voorbijgekomen dat ik me heb afgevraagd of ik wel op de goede manier aan het studeren ben, of ik er wel genoeg tijd aan besteed en zo nog een paar onzekerheden. Gelukkig hoor ik dan in de les, als we een beetje met elkaar aan het praten zijn over de twee verstreken weken, dat mijn klasgenoten met dezelfde onzekerheden kampen. Dat is prettig en neemt op dat moment de onzekerheid weg die dan vervolgens weer vrolijk terugkomt in de volgende twee weken !

Dat klinkt helemaal goed, fijn dat je dit kunt relativeren en telkens de zin en motivatie weer weet te vinden. Heb je het gevoel dat je al wat begrip voor de materie begint te krijgen, al wat meer gevoel met de Chinese manier van denken?
Nou, ik had wel gehoopt dat ik het ‘Chinese denken’ makkelijker zou oppakken. Ik ben mezelf ook al een paar keer aardig tegengekomen, wil alles wat ik doe goed doen (lees; perfect) en het liefst gisteren al snappen en kunnen toepassen. Dat gaat niet werken als je TCG studeert. Al meerdere keren heb ik gehoord dat TCG studeren tijd en geduld vergt en nu ondervind ik dit aan den lijve, dat botst nog wel eens met mijn karakter. Het is wel even wennen dat binnen de Chinese Geneeskunde niks absoluut is, maar alles gerelateerd is aan de altijd veranderende context. Als je denkt dat je hetgeen dat je leest begrijpt dan is dat wat je dacht te begrijpen, aan het eind van een zin of alinea ineens weer onbegrijpelijk. Ik heb al meerdere keren mijn boek aan de kant gegooid omdat het niet binnenkomt of omdat ik het niet snapte. Als ik het dan een paar uur later weer oppak en dat stuk opnieuw lees is het vaak beter te behappen.

Dit is enorm herkenbaar hoor Corrien, goed dat je je modus al hebt gevonden; even het boek wegleggen (gooien mag ook) en even later weer fris verder. Heb je wel al ‘EUREKA’ momentjes mogen ervaren??
Ja dat wel, sinds les 4 gaan er langzaam en op de gekste momenten kwartjes vallen. Dat geeft een waanzinnig gevoel en motiveert me enorm om door te gaan.

Hoe is de verdeling met je huidige werk, privéleven en het studeren? Is dat goed te doen voor je? De balans tussen relatie, studeren en werk was even zoeken en eerlijk gezegd is het dat soms nog steeds.
Het liefst wil ik iedereen om me heen tevreden houden, wat natuurlijk niet altijd kan. Toch heb ik inmiddels aardig mijn modus gevonden en qua tijd die ik eraan besteed is het prima met alles te combineren.

In ons eerste gesprekje vertelde je me ook over je gezondheid; hoe gaat dit nu in combinatie met de extra belasting van de studie?
Heel goed eigenlijk, want ik ervaar zo goed als geen last meer van de fybromyalgie. Wel heb ik er af en toe eens een dag tussen zitten dat ik ‘mist’ in mijn hoofd heb waardoor het studeren wat zwaar is, ik neem dan gewoon niks op. Meestal heb ik de dagen daarvoor dan teveel gedaan, of heb ik iets gegeten wat ik eigenlijk niet had moeten eten. Maar, als je nagaat dat ik een half jaar geleden (voordat ik met de behandelingen van Ki-Jan begon) bijna iedere dag pijn had, snel moe en mistig in mijn hoofd was en dat er nu alleen af en toe een vaag gevoel van pijn is en dat ik veel minder vaak last heb van de ‘mist’, dan mag ik mezelf een geluksvogel noemen!

Wat geweldig Corrien, bijzonder ook dat je fybromyalgie zo goed onder controle is. Super om te horen dat je op eigenlijk alle vlakken zo lekker gaat. Het lijkt of je aardig op je plekkie zit, maar hoe is het met je ‘TCG-besmetting’?
Soms lijkt het alsof ik de hele dag met TCG bezig ben. Wanneer ik bijvoorbeeld iemand zie met een opvallend rode gelaatskleur, dan ga ik in mezelf na waar dat Chinees gezien vandaan kan komen. Nu we met puntlokalisatie zijn begonnen betrap ik mezelf erop dat ik ‘oefen’ op mensen die voor de balie staan op mijn werk. Laatst stond er een vrouw voor me, ze had een shirt aan met een lage hals waardoor je haar sleutelbeen heel goed zag en ik was in gedachten het punt ST-12 aan het lokaliseren. Als dit soort dingen gebeuren moet ik van binnen altijd een beetje om mezelf lachen. Ondanks dat ik af en toe mijn boek in een hoek wil gooien, word ik er ook heel blij van om dat boek weer op te pakken, te openen en te bestuderen.

Het klinkt erg goed allemaal zo Corrien, volgens mij heb jij je draai al aardig gevonden. Voel je in de lessen trouwens wel de ruimte om je onzekerheden te bespreken met je docent of met Eline, onze Studieloopbaanbegeleidster? Je kunt gerust eens een afspraak met haar maken.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit nog niet heb gedaan . Niet omdat het niet zou kunnen, want er is zeker ruimte om dit te bespreken met de docent, maar eerlijk gezegd is dat nog niet bij me opgekomen. Wel heb ik er even aan gedacht om contact op te nemen met Eline, maar toen hoorde ik dat mijn klasgenoten zo’n beetje in hetzelfde proces zitten en heb ik de conclusie getrokken dat dit er gewoon bij hoort. Maar misschien toch slim om het een keer te bespreken met Eline. Dank je wel voor de tip!

Ja als je die behoefte hebt, moet je dat zeker eens doen, daar is ze voor! Nou Corrien, dank voor je openheid en ik kijk uit naar ons volgende gesprekje. Op naar jouw volgende verhaal!